sobota, 31 sierpnia 2019

Cztery pory śmierci - Olga Warykowska

Tytuł: Cztery pory śmierci

Autor: Olga Warykowska

Wydawnictwo: Novae Res

Jak to często bywa, skusiłam się na tę książkę ze względu na jej opis. Nie jest długa, bo ma niecałe 200 stron, więc to idealna lektura na chwilowy relaks. "Cztery pory śmierci" to kryminał kulinarno-muzyczny, więc moja ciekawość była jeszcze większa. Do tej pory nie czytałam takiej książki, więc nie wiedziałam czego mogę się spodziewać.

W Filharmonii Wrocławskiej podczas koncertu "Czterech Pór Roku" Vivaldiego główny skrzypek pada martwy na ziemię. Rozpoczyna się śledztwo, w wyniku którego policja aresztuje niewinną osobę. Wtedy właśnie nieśmiały i otyły flecista Amadeusz Wagner postanawia na własną rękę odnaleźć mordercę. Wkroczy w mroczny świat intryg, w którym z przerażeniem zacznie odkrywać nowe fakty. Czy uda mu się rozwikłać tajemnicę morderstwa?

Muszę przyznać, że kompletnie nie wiedziałam czego mogę się spodziewać po tej pozycji. O autorce wcześniej nie słyszałam, o książce przeczytałam kilka recenzji, które podsyciły moją ciekawość. Już od pierwszych stron dałam się porwać tej historii, byłam mile zaskoczona z jaką lekkością czyta się tę książkę. Fabuła opiera się głównie na morderstwie, ale nie tylko, bo możemy tutaj przeczytać też o artystach i ich dziwactwach, o problemach, z którymi mierzy się główny bohater, a które wynikają z jego wyglądu. Dodatkowo autorka wplotła w fabułę trochę humoru, co bardzo mi się tutaj spodobało. Z zainteresowaniem czytałam o śledztwie prowadzonym przez Amadeusza, kibicowałam mu i z chęcią obserwowałam jego przemianę z nieśmiałego flecisty w bardziej pewnego siebie mężczyznę. Sama zagadka kryminalna może i nie jest jakoś bardzo wymyślna, ale jednak autorce udało się mnie zaskoczyć, nie spodziewałam się takiego rozwiązania. Może niektórzy uznaliby, że jest tutaj trochę sytuacji, które wydają się mało prawdopodobne, ale według mnie taki jest właśnie urok tej książki, bo to nie jest typowy kryminał. Tutaj wkraczamy w świat muzyki i artystów, w którym popełniono przestępstwo, ale dodatkowo jest też humor. Główny bohater nie kryje się z tym, że uwielbia jeść, więc może lepiej nie czytać tej książki z pustym żołądkiem. Wielokrotnie można przeczytać o różnych potrawach, aż chciałoby się ich wszystkich spróbować. Tempo akcji jest umiarkowane, Amadeusz prowadzi swoje śledztwo, ale w międzyczasie poznamy też trochę jego życie. Po skończeniu książki żałuję, że nie jest ona dłuższa, ale mam nadzieję, że powstanie kolejna część opowiadająca o Amadeuszu. To taka lekka powieść, z którą przyjemnie spędza się czas, właśnie takiej książki teraz potrzebowałam.

Główny bohater Amadeusz Wagner to otyły i bardzo nieśmiały flecista, który nigdy się nie wychyla, żyje sobie w cieniu innych i cierpliwie znosi różne uwagi na temat swojego wyglądu. W wielu sytuacjach było mi go szkoda, bo spotykał często nietolerancyjnych ludzi, który wprost kpili z jego wagi. Mimo tego jednak Amadeusz to tak pozytywna postać, że nie da się go nie polubić. Jest szczery, życzliwy i pomocny, uwielbia jeść i często myśli za pomocą swojego żołądka, który często daje mu o sobie znać. Gdy postanawia poprowadzić swoje małe dochodzenie zauważa, że sprawia mu to przyjemność, że ta cała sytuacja go zmienia. Na uwagę zasługuje też jego relacja z matką i chociaż poznajemy ją tylko z rozmów telefonicznych to chce się czytać o niej więcej. Ta kobieta zawsze pamięta o tym, żeby sprawdzić czy syn zjadł pożywny posiłek, czasem przesadzała, ale mnie jej nadopiekuńczość w tym przypadku bawiła. Poznacie tu jeszcze innych artystów z orkiestry, którzy wcale nie są święci. Jednak najbardziej dziwną postacią jak dla mnie był dyrektor, ale nie będę o nim pisać, żeby przez przypadek nie zdradzić zbyt dużo. Moją największą sympatię zdobył Amadeusz i z chęcią przeczytałabym kolejną książkę z jego udziałem.

Wspomniałam już o tym na początku, że bardzo dobrze czytało mi się te książkę, bo napisana jest w tak lekkim stylu. Nie znajdziecie tutaj zbyt wielu opisów, mi pióro autorki się spodobało. Czasem dobrze jest przeczytać taką lekką książkę, która też potrafi zaskoczyć finałem. Narracja jest trzecioosobowa, rozdziały nie są długie, tak jak i zresztą cała książka.

"Cztery pory śmierci" to kulinarno-muzyczny kryminał z dodatkiem humoru. To lekka książka, która potrafi wciągnąć i zaskoczyć w kulminacyjnym momencie. Nieporadny główny bohater da się lubić, z zainteresowaniem czyta się o jego losach i prowadzonym śledztwie. Z chęcią przeczytałabym o nim więcej. Jeśli macie ochotę na lekką książkę, która umili Wam czas to ta może być dobrym wyborem.

"Krzyżczak grał swoją solówkę, ale coraz bardziej zwalniał, aż w końcu przestał grać i popatrzył na zaskoczoną publiczność. Westchnął głęboko.
- Nienawidzę Vivaldiego.
I padł nieżywy na scenę."

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu:

49 komentarzy:

  1. Już określenie kryminalno-muzyczny obiecuje odmianę:-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Miało być kulinarno-muzyczny...

      Usuń
    2. Mnie też właśnie to najbardziej zaciekawiło. :)

      Usuń
  2. Ja dziś w "Bukszpanie" zakupiłam 3 książki, warto tam zajrzeć, mega promocje są.:)
    tzanetat.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie miałam jeszcze okazji czytać kulinarno-muzycznego kryminału, ale cenię humor pojawiający się w powieściach tego gatunku. Chętnie bym spróbowała zmierzyć się z tą lekturą.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ciekawa jestem czy książka by Ci się spodobała. :)

      Usuń
  4. Może być ciekawie, choć to chyba nie do końca mój klimat ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Nie jestem do niej przekonana... ma pewne obawy....

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Rozumiem. Wiem, że wolisz raczej inne książki. :)

      Usuń
  6. Bardzo mi się podoba Twoja recenzja, będę wyglądać tej książki w księgarniach :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ciekawa jestem czy Tobie również się spodoba. :)

      Usuń
  7. Chętnie umilę sobie czas tą książką!

    OdpowiedzUsuń
  8. Dla mnie to zupełna nowość gatunków, więc jestem ciekawa.. 😊

    OdpowiedzUsuń
  9. Początek ,no i dalszy opis o Amadeuszu kojarzy mi się trochę z "Plagami Breslau "☺(chyba w dużej mierze przez Wrocław)
    Chętnie sięgnę po tą książkę ☺
    Pozdrawiam
    Lili

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Chodzi o ten film? Nie oglądałam, ale z ciekawości bym zobaczyła. :)

      Usuń
  10. Wydaje się być ciekawa. Na pewno jest zupełnie inna, niż reszta :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I właśnie to, że jest inna tak mnie zaintrygowało. :)

      Usuń
  11. Ciekawe połączenie :D Może przeczytam :D

    www.whothatgirl.pl

    OdpowiedzUsuń
  12. Przekonuje mnie ten dodatek humoru :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie jest nachalny, to po prostu taki mały dodatek. :)

      Usuń
  13. Ciekawa propozycja czytelnicza. Tytuł na pewno zapamiętam :)

    OdpowiedzUsuń
  14. kulinarno-muzyczny kryminał? Super sprawa :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Hi,
    what an amazing post. I follow you on gfc #192, follow back?

    https://bubasworld.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  16. Co za połączenie: kryminał kulinarno-muzyczny?! Jestem bardzo ciekawa tej książki, zapisuję tytuł ;)

    OdpowiedzUsuń
  17. Bardzo lubię kryminały, ale jeszcze z takim połączeniem się nie spotkałam! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też do tej pory nie spotkałam się z takim połączeniem, a jest naprawdę ciekawe. :)

      Usuń
  18. Wydaje się być ciekawa.. chyba się na nią skuszę :)

    OdpowiedzUsuń
  19. Chyba nie mój klimat :P
    „Zapraszam także do siebie na nowy post - KLIK

    OdpowiedzUsuń
  20. Jak byłam młodsza bardzo lubiłam kryminały, chyba czas do nich wrócić :)
    Buziaki!
    Ps. zapraszam na nowy post :*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To nie jest typowy kryminał, ale klimat jest ciekawy, więc może Ci się spodobać. :)

      Usuń
  21. Już sam tytuł mnie zachęca :)

    OdpowiedzUsuń
  22. Kolejna pozycja, która zamówię za niedługo żonie :) dziękuję bardzo! I zapraszam do siebie ;)

    OdpowiedzUsuń
  23. Brzmi ciekawie. Bardzo chętnie po nią sięgnę.

    OdpowiedzUsuń
  24. Dobry wybór, to coś dla mnie :) Mam nadzieję odkryć tajemnicę zbrodni.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie to typowa zagadka kryminalna, ale też jest ciekawa. :)

      Usuń

Bardzo dziękuję za każdy komentarz. Chętnie zajrzę również na Twojego bloga. :)

Copyright © 2016 Czytam wszystko. , Blogger