Siostry - Bernard Minier

Tytuł: Siostry

Autor: Bernard Minier

Wydawnictwo: Rebis

Ilość stron: 358

Miałam ochotę na jakiś thriller albo kryminał i wybór padł na "Siostry". Na początku pomyślałam, że nie znam autora i jego twórczości, ale jednak kojarzę kilka jego książek, takich jak: "Bielszy odcień śmierci", "Krąg"czy "Noc". Okazało się również, że "Siostry" to już piąta część cyklu o Martinie Servazie, więc mam do nadrobienia poprzednie części.

W 1993 roku zostają odnalezione zwłoki dwóch sióstr, które ubrane były w komunijne sukienki i siedziały przywiązane do drzew naprzeciwko siebie. W śledztwie bierze udział Martin Servaz, dla którego to pierwsza tak poważna sprawa. Podejrzenie pada na pisarza Erika Langa, siostry były jego wielkimi fankami. Okazuje się również, że zbrodnia przypomina fabułę jego książki, w której doszło do bardo podobnego morderstwa. Śledztwo zostaje zakończone, ale Servaz ma wrażenie, że coś im jednak umknęło w tej sprawie. Po dwudziestu pięciu latach od tych strasznych wydarzeń Lang znajduje zwłoki swojej żony. Dochodzenie prowadzi Servaz, dawne wątpliwości powracają i stają się obsesją. Czy obie te sprawy mogą się w jakiś sposób łączyć? Czy sprawa sióstr na pewno została zakończona?

Kiedy sięgałam po tę książkę to nie wiedziałam, że to piąta część cyklu. Miałam pewne obawy czy wszystko będzie dla mnie zrozumiałe, ale okazało się, że można przeczytać tę pozycję bez znajomości poprzednich tomów. Jednak są tutaj też wspominane wydarzenia z pozostałych części, więc jednak dobrze byłoby wcześniej poznać wcześniejsze publikacje autora. Już sam początek powieści bardzo mnie zaintrygował, później byłam coraz bardziej ciekawa kolejnych rozdziałów. To nie jest książka, w której jest bardzo szybkie tempo i w której co chwilę pojawiają się zaskakujące sytuacje, a mimo tego jednak fabuła wciąga coraz bardziej. Najpierw mamy sprawę zabójstwa sióstr i wydaje się, że już wszystko w niej zostało wyjaśnione. Po dwudziestu pięciu latach okazuje się jednak, że nic nie jest takie oczywiste. Kolejne zabójstwo uświadamia policjantom, że nie wszystko w przeszłości zostało dokładnie sprawdzone. Fabuła skupia się głównie na odnalezieniu mordercy, na prowadzonym dochodzeniu. Mamy również wątek dotyczący Servaza, jego życia prywatnego. Czuć w tej książce nutkę niepewności i niepokoju, tak naprawdę nie wiedziałam co myśleć o całej tej sprawie. Byłam ciekawa zakończenia i okazało się, że totalnie mnie zaskoczyło. Spodziewałam się różnych rozwiązań, ale o takim nawet nie pomyślałam. Autor stworzył naprawdę niebanalną intrygę, która potrafi wciągnąć i zaskoczyć. Właśnie takie nieoczywiste zakończenia lubię. Takie, których zupełnie się nie spodziewam. Kiedy już wydaje się nam, że wiemy jaki jest finał, okazuje, że pojawia się niespodziewany zwrot akcji, że to jeszcze nie koniec tej historii.

Głównego bohatera poznajemy najpierw jako młodego policjanta, dla którego sprawa zamordowanych sióstr jest jego pierwszą. Wtedy dopiero się wszystkiego uczy, ma też pewne zastrzeżenia do pracy swoich kolegów. Po dwudziestu pięciu lat Servaz jest kapitanem i to on prowadzi śledztwo dotyczące zabójstwa żony pisarza. Przez te wszystkie lata nie zapomniał o sprawie sióstr, miał od zawsze wątpliwości czy wszystko wtedy zostało dobrze sprawdzone. Okazuje się, że przeszłość powraca, po tylu latach policjant dostrzega wiele powiązań z tą pamiętną sprawą. Za wszelką cenę stara się rozwiązać zagadkę, chce odszukać mordercę. Jego sprawy osobiste też nie są takie, jakie powinny być. Będąc młodym policjantem miał żonę i córkę, później po latach mieszka sam z synem. Nie do końca wiem dlaczego tak się stało, ale o tym można przeczytać w poprzednich częściach, więc na pewno je nadrobię. Podoba mi się pomysł z tym, że zbrodnie miały związek z książkami Langa, że to w książkach Servaz szuka podpowiedzi. Do tej pory nie spotkałam się z czymś takim i było to dla mnie ciekawe.

Narracja w książce jest trzecioosobowa. Jeśli chodzi o styl pisania autora to jest zrozumiały, ale nie należy do tych bardzo lekkich. Jest tutaj trochę opisów i można czasem pomyśleć, że niektóre rozdziały są trochę przegadane, ale wszystko to jednak opisuje toczące się śledztwo, więc mnie to nie nudziło. Pojawia się również kilka rozdziałów, w których poznajemy myśli tajemniczej osoby, a ja lubię takie dodatki do opisywanej historii. Mnie fabuła wciągnęła, ale to zakończenie było najbardziej emocjonujące.

"Siostry" to książka, która wciąga i intryguje. Nie wiadomo czego się spodziewać, a finał tej historii mocno zaskakuje. To opowieść nie tylko o zabójstwie, ale także o szaleństwie, o chorym uwielbieniu, o idealizowaniu drugiej osoby. Z chęcią przeczytam poprzednie części tego cyklu, ciekawa jestem czy też będą tak ciekawe.

"Ale ludzie się nie zmieniają, wszyscy sądzą, że ich system wartości jest właściwy, że postępują słusznie. Nikt nigdy nie uważa, że to jego rozmówca ma rację, a on sam się myli, prawda, kapitanie?"

"Żyj tym życiem, synu. Żyj nim ze wszystkich sił. W pełni, całkowicie, łapczywie. Smakuj każdą minutę. Każdą chwilę. Bo to życie jest wszystkim, co masz. Nie musisz się wstydzić tego, kim jesteś ani co zrobiłeś. Jesteś dobry."