Pod kopułą - Stephen King

Tytuł: Pod kopułą

Autor: Stephen King

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Bardzo lubię książki Stephena Kinga. To jeden z tych autorów, do których chętnie wracam. Dawno już nie czytałam jego powieści, więc tym razem wybrałam ''Pod kopułą''. Ta pozycja ma 926 stron, więc wiedziałam, że spędzę z nią trochę więcej czasu i liczyłam na to, że i tym razem King mnie nie zawiedzie. Czy tak właśnie było?

Chester's Mill to niczym niewyróżniające się amerykańskie miasteczko w stanie Maine. Pewnego dnia staje się jednak miejscem, o którym robi się naprawdę głośno. Zostaje odgrodzone przez nieznane nikomu pole siłowe, nazywane przez mieszkańców kopułą lub kloszem. Miasteczko zostaje odizolowane od świata, a tajemnicza bariera zaczyna powodować różne tragedie. Ludzie nie mają pojęcia skąd to się wzięło i czy kiedykolwiek zniknie. Zaczyna się walka o przetrwanie, społeczeństwo dzieli się na dwie grupy. Na czele jednej stoi podstępny i pragnący władzy polityk Duży Jim Rennie. Po drugiej stronie znajduje się weteran wojny w Iraku - Dale Barbara zwany przez znajomych ''Barbie''. Życie pod kloszem staje się coraz trudniejsze, nikt się nie spodziewa, że tyle zła i cierpień jeszcze przed nimi.

W tej książce naprawdę dużo się dzieje i to już od pierwszych stron. Motyw tajemniczej kopuły bardzo mnie zainteresował, a życie pod nią i relacje międzyludzkie mnie zaszokowały i wywołały we mnie sporo emocji. Autor przedstawił nam obraz odizolowanego społeczeństwa, które żyje w strachu, niewiedzy i tlącej się jeszcze nadziei. Cała ta sytuacja przyczynia się do tego, że z ludzi zaczynają wychodzić najgorsze ich cechy, wielu z nich pokazuje swoje złe i okrutne oblicze. Są i tacy, którzy starają się myśleć i działać rozsądnie, ale czy starczy im sił na przetrwanie?

Bohaterów w tej książce jest naprawdę wielu. Na początku miałam wrażenie, że będę się w nich gubić, ale autor sprawnie podpowiada czytelnikowi kto jest kim i nie miałam problemu z ich rozpoznaniem. Okazuje się, że nie tylko bariera jest zagrożeniem dla ludzi. Polityk Jim Rennie chcąc wykorzystać sytuację za wszelką cenę stara się przejąć władzę nad miastem. Jest gotów na wszytko, liczy się dla niego tylko osiągnięcie celu. To groźny i bezwzględny człowiek, który nie cofnie się przed niczym. Sprzeciwia mu się Dale Barbara, który dostrzega prawdziwe motywy Jima. Trwa pomiędzy nimi konflikt, który przybiera nieoczekiwany obrót. Muszę przyznać, że autor szczegółowo przedstawił nam mieszkańców miasteczka i skupił się na ich relacjach i zachowaniach, przez co czasem odbiegał od głównego wątku, ale dla mnie nie było to żadnym problemem, a wręcz przeciwnie. Z prawdziwym zainteresowaniem śledziłam losy bohaterów, którzy zostali bardzo dobrze wykreowani.

Stephen King nie posługuje się lekkim i przyjemnym językiem. Owszem, wszystko jest zrozumiałe i przystępne, ale autor niczego nie ubarwia i nie koloryzuje. Czasem jest brutalnie, a niektóre opisy i szczegóły mogłyby zostać pominięte, ale jednak całość jest dopracowana i bardzo dobrze czyta mi się jego książki. King ma swój specyficzny styl, który mnie do siebie przekonał. Trzecioosobowa narracja, która tutaj występuje pozwala nam poznać każdego z bohaterów, ich uczucia i motywy postępowania. Chociaż książka jest obszerna to czyta się z ją z zaciekawieniem, a każda kolejna strona wciąga coraz bardziej. Dużo się dzieje, akcja jest dynamiczna i wszystko się tu może zdarzyć. Autor potrafi zaskoczyć, zaszokować i wzbudzić w czytelniku wiele emocji i nie można nie zauważyć, że ma bogatą wyobraźnię.

''Pod kopułą'' to powieść, która wciągnęła mnie już od pierwszych stron. Pomimo kilku dłużących się fragmentów całość mi się podobała. Motyw kopuły i społeczeństwa w niej uwięzionego potrafi zainteresować i aż chce się czytać co się jeszcze wydarzy, co będzie dalej. Przez cały czas zastanawiałam się nad tym skąd wzięła się ta bariera, czy zniknie i co jeszcze spotka mieszkańców miasteczka. Zakończenie mnie lekko zaskoczyło, chociaż spodziewałam się chyba czegoś innego. Ciekawa fabuła i dobrze wykreowani bohaterowie to dla mnie duży plus w tej pozycji i aż szkoda mi się z nią rozstawać. Stephen King i tym razem mnie nie zawiódł. Przeczytałam już trochę jego książek, ale jeszcze sporo przede mną. I dobrze, bo bardzo lubię twórczość autora.

''Żal za wyrządzone zło może i jest lepszy niż nic, ale nawet najgłębszy żal po fakcie nigdy nie będzie dostateczną pokutą za przyjemność czerpaną z niszczenia, czy chodzi o podpalanie mrówek, czy zabijanie jeńców.''