Gra pozorów - Joanna Opiat-Bojarska

Tytuł: Gra pozorów

Autor: Joanna Opiat-Bojarska

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Cykl: Aleksandra Wilk

Tom: 1 

Już od jakiegoś czasu planowałam przeczytać jakąś książkę tej autorki. Kiedy więc wzięłam do ręki ''Grę pozorów'' i przeczytałam jej opis to od razu wiedziałam, że chcę zapoznać się z tą powieścią. Jak już nie raz wspominałam, lubię takie klimaty i miałam nadzieję, że książka mi się spodoba. Czy tak właśnie było?

Aleksandra Wilk jest psychologiem i razem z dwójką swoich dzieci mieszka w Poznaniu. W życiu kobiety zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Rok temu ktoś zabił jej męża, a filmik, na którym zarejestrowano jego śmierć mogła oglądać niemal cała Polska. Pewnego dnia kobieta budzi się w swoim samochodzie i ma totalną pustkę w głowie. Okazuje się, że nie pamięta ostatniego tygodnia i nie ma pojęcia co się z nią działo. Zaczyna dostawać niepokojące płyty z nagraniami, dziwne SMS-y i zaczyna przypominać sobie niektóre fakty. Wie, że została porwana, ale nie rozumie dlaczego i przez kogo. Odkrywa pewne tajemnice, które miały związek z zaginięciem jej męża. Ola nie może się w tym wszystkim odnaleźć i od tej pory zaczyna żyć w nieustającym lęku. Zaczyna się prawdziwy wyścig z czasem.

Muszę przyznać, że ta książka wciągnęła mnie już od pierwszych stron. Autorka stworzyła taki klimat i taką intrygę, że trudno mi było się od niej oderwać. Akcja jest dynamiczna, tutaj co chwilę coś się dzieje i jest sporo niespodziewanych zwrotów akcji. Kiedy już mi się wydawało, że czegoś się domyślam to za chwilę okazywało się, że jednak nie wiem nic. Joanna Opiat-Bojarska wodzi czytelnika za nos, co bardzo mi się tutaj spodobało. Tu nic nie jest takie, jakie się wydaje, nic nie jest oczywiste.

Ciężko mi jednoznacznie ocenić główną bohaterkę. Nie wzbudziła we mnie jakiejś wyjątkowej sympatii, ale też nie mogę powiedzieć, że była zła. Z jednej strony jej współczułam i starałam się ją zrozumieć, ale z drugiej strony nie do końca pojmowałam jej postępowanie. Jest przecież psychologiem, a często zachowywała się irracjonalnie. Jednak nie można nie zauważyć tego, że jest również silna i dzielna. Z prawdziwym zainteresowaniem czytałam o jej życiu i o problemach, z którymi się zmagała. Pozostali bohaterowie może i nie wzbudzają sympatii, ale każdy z nich wnosi coś do tej historii. Najbardziej irytowała mnie szwagierka Aleksandry, która sporo namieszała w jej życiu. Nie sposób jej polubić, to wredna i zakłamana postać.

Narracja jest tutaj trzecioosobowa, ale pojawia się kilka rozdziałów, w których to się zmienia i narratorem staje się Aleksandra. Styl autorki jest lekki i swobodny, dzięki czemu książkę czyta się naprawdę dobrze. Nie ma tutaj wielu opisów, ale pojawia się kilka wątków, które dla niektórych mogą być niepotrzebne. Mi one nie przeszkadzały, bo nie było ich wiele i według mnie były dodatkiem rozbudowującym fabułę. Uważam jednak, że małym minusem jest to, że pisarka nie wszystkie wątki dokładnie wyjaśniła. Może w kolejnych częściach do tego wróci, ale szkoda, że tutaj zostało kilka niedopowiedzianych kwestii. Jednak wciągająca fabuła przekonała mnie do tej książki. Może dla niektórych jest nieco chaotyczna, ale mi się spodobała i każdą stronę przewracałam z coraz większym zainteresowaniem. Rozwiązanie tych wszystkich zagadek mnie zaskoczyło i na pewno się tego nie spodziewałam.

''Gra pozorów'' to książka, która pozytywnie mnie zaskoczyła. Nie spodziewałam się takiej wciągającej fabuły i tylu zwrotów akcji. Potrafi trzymać w napięciu i zwodzić czytelnika, a to właśnie lubię w tego typu publikacjach. Wiadomo, że każdy ma inny gust i każdemu podobają się inne książki, ale moim zdaniem warto dać jej szansę i wyrobić sobie o niej własne zdanie. To moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki, ale na pewno nie ostatnie. Chętnie przeczytam pozostałe części tej serii, bo jestem bardzo ciekawa dalszych losów Aleksandry. A Wy jesteście zainteresowani?
''Dasz się wciągnąć w niebezpieczną grę, w której pytania tylko pozornie przynoszą odpowiedzi?''

''Jeśli chcesz komuś pomóc, musisz zejść na jego poziom myślenia, zrozumieć go i się nie bać.''