Szklany las - Cynthia Swanson

Tytuł: Szklany las

Autor: Cynthia Swanson

Wydawnictwo: Kobiece

"Szklany las" to książka, która zaintrygowała mnie swoim opisem. Nie czytałam jeszcze poprzedniej powieści autorki "Wyśnione życie", więc to moje pierwsze spotkanie z twórczością Cynthii Swanson. Czy było udane? Czy ten bestseller przypadł mi do gustu?

Angie to młoda mama i szczęśliwa żona Paula Glassa. Jej życie jest spokojne, ale wszystko to burzy telefon od bratanicy męża Ruby. Siedemnastoletnia dziewczyna informuje, że znaleziono jej ojca martwego pod domem, a jej matka gdzieś nagle zniknęła. Angie z Paulem i dzieckiem chcą wesprzeć nastolatkę i przyjeżdżają do jej domu. Jednak okazuje się, że rodzina Glassów skrywa wiele tajemnic, a Paul i Ruby zaczynają się dziwnie zachowywać. Czy Angie dowie się o co w tym wszystkim chodzi? Czy tak naprawdę zna swoich najbliższych?

Jak już wspomniałam, opis tej książki bardzo mnie zainteresował, lubię takie tajemnicze i mroczne klimaty. Muszę jednak przyznać, że miałam co do niej trochę inne oczekiwania, liczyłam na coś mocniejszego. Ciężko mi było na początku wciągnąć się w fabułę, miałam wrażenie, że niewiele się dzieje, że akcja toczy się zbyt wolno. Przeczytałam kilka recenzji o tej książce, w których pisano, że to nie jest taki typowy thriller i muszę się z tym zgodzić. Zabrakło mi tutaj większego napięcia, większych zwrotów akcji i trochę szybszego tempa. To jednak nie oznacza, że historia rodziny Gllasów jest zła i nudna. Autorka wymyśliła ciekawą fabułę, niepokojących bohaterów i gdzieś w połowie książki naprawdę się wciągnęłam. Dopiero pod koniec zrozumiałam, że czasem ta pozycja była trochę przegadana, ale było to potrzebne, żeby lepiej zrozumieć motywy postępowania bohaterów i ich losy. Początek mi się dłużył i czekałam na jakiś zwrot akcji i później właśnie to dostałam. Domyślałam się jakie może być zakończenie i jedną tajemnicę udało mi się odkryć, ale nie wszystko. Udało się autorce mnie zaskoczyć, pewnych wątków się nie domyśliłam. Pomimo braku bardziej dynamicznej akcji i większego napięcia fabuła przypadła mi do gustu, mimo że liczyłam na coś innego. Nie jest to może książka, która jakoś bardzo zapadnie mi w pamięć, ale też nie jest zła.

Myślę, że największym plusem tej historii są bohaterowie, a szczególnie siedemnastoletnia Ruby. Już od początku wiedziałam, że dziewczyna skrywa jakieś tajemnice, że jej zachowanie jest dziwne i niepokojące. Straciła najbliższe sobie osoby, ale nie szukała wsparcia, była często bardzo milcząca i chadzała własnymi ścieżkami. Zastanawiałam się co się kryje za takim postępowaniem, dlaczego tak bardzo liczyła na wujka Paula, kim jest jej tajemniczy znajomy. To najbardziej mroczna i ciekawa postać, nie wiedziałam co mam o niej myśleć, nie raz zaskoczyło mnie jej zachowanie. Jej ciotka Angie to młoda kobieta, która wyszła za mąż niedługo po poznaniu Paula. Jest trochę zagubiona, ale stara sobie radzić z problemami. Czekałam na moment, w którym zacznie się czegoś domyślać, kiedy zorientuje się, że jej mąż też ma sporo tajemnic. Byłam ciekawa jak sobie z tym poradzi. Paul to mężczyzna, który nie zdradza wiele ze swojego życia. Chce pomóc swojej bratanicy, wesprzeć ją w trudnych chwilach. To również jest taki bohater, który zaskakuje, którego nie można być pewnym. Dzięki rozdziałom poświęconym przeszłości możemy też poznać rodziców Ruby. Dowiadujemy się o nich wielu rzeczy, mamy dokładny obraz całej ich rodziny, możemy dzięki temu wysnuwać własne wnioski. Losy bohaterów naprawdę intrygują, chciałam jak najszybciej się dowiedzieć jakie skrywają tajemnice, dlaczego zachowują się tak, a nie inaczej. Cynthia Swanson ciekawie to wszystko wymyśliła, relacja pomiędzy członkami rodziny Gllasów jest naprawdę ciekawa i też nietypowa.

Na początku miałam mały problem ze stylem pisania autorki. Jest zrozumiały i prosty, ale też nie jest jakoś bardzo lekki, czasem miałam wrażenie, że jest trochę sztywny, że niektóre opisy niekoniecznie są potrzebne. Później jednak przyzwyczaiłam się do tego, lepiej mi się czytało tę książkę i udało mi się w nią wciągnąć. Narracje są tutaj dwie: pierwszoosobowa, w której o teraźniejszych wydarzeniach opowiada Angie i trzecioosobowa, w której narratorką jest Ruby oraz jej matka Silja, dzięki której poznajemy przeszłość.

"Szklany las" to książka, która nie jest typowym thrillerem. Na początku ciężko mi było się w nią wciągnąć, zabrakło mi tutaj większego napięcia, ale ogólnie nie uważam jej za złą książkę. Zakończenie mi się podobało, autorce udało się mnie zaskoczyć, są tutaj ciekawi bohaterowie, jest sporo tajemnic. Nie będę jednak tej książki ani polecać ani odradzać. Myślę, że najlepiej jest wyrabiać sobie własne zdanie o książkach. Może miałam zbyt wysokie oczekiwania co do tej pozycji, ale patrząc na całość uważam, że nie była zła, pod koniec naprawdę mnie wciągnęła.

"- Mówiła, że Henry'ego znaleziono w lesie niedaleko domu. To znaczy jego ciało. Policja uważa, że to... samobójstwo. - Czułam kłucie łez pod powiekami. - A Silja zaginęła. - Zawahałam się, lecz po chwili dodałam: - Ruby twierdzi, że od nich odeszła."

Za możliwość przeczytania książki dziękuję księgarni internetowej: